Een Beiers avontuur

Hoewel Regensburg de vorige dag had gebaad in het zonlicht, was daar ’s morgens weer bijzonder weinig van te merken, waarbij sommigen dan weer een flauw mopje zouden maken. Hierdoor evenwel niet van hun melk trokken ze opnieuw de stad in, op bezoek in de Dom alsook een eenvoudig ingerichte Lutheraanse kerk waar één of andere artiest druk het orgel aan het bespelen was. Geheel vervoerd door deze prachtige muziek was hen bijna ontsnapt dat zij niet alleen nog moesten eten, maar ook nog verder huiswaarts moesten trekken, naar Nürnberg, de aloude keizerlijke stad aan de Pferling, alwaar zij hoopten in de gunst te komen van de vele keizerlijke hoogwaardigheidsbekleders die er nog steeds ronddwaalden. Het kon immers nooit kwaad om gebieden te verwerven aan deze zijde van de Rijn. In sneltempo te paard ging het dus richting station, alwaar opnieuw een stipt voertuig der Duitse Staatsspoorwegen hen opwachtte om hen dichter bij de Heimat te brengen.

Te Nürnberg aangekomen bleek het plots héél snel te moeten gaan. In razende vaart ging het richting hotel, dat gelukkig ongeveer naast het Bahnhof gelegen was. De reden voor deze haast werd al snel duidelijk, want met besliste stap ging het richting de hoogmis der spoorwegen, het Deutsche Bahn Verkehrsmuseum in Nürnberg, alwaar het vol stond met deze prachtige treinwagendingen, alsook locomotieven, miniaturen, bigatures en zeer informatieve borden die men helaas enkel auf Deutsch had opgesteld. Het duurde evenwel zeer lang alvorens ze terug uit het museum kwamen, blijkbaar was de vurige stap toch uit de heerschare gegaan. Hongerig van deze toeristische uitstap, want nu de queeste was afgelopen permitteerden ze zich al eens iets, besloten ze dan maar ergens te gaan eten, opdat zij niet zouden verhongeren.

Na een avondwandeling, om al dit voedsel te laten zakken, ging het wederom naar den herberg, volledig in Afrikaanse stijl, of althans, dat was hen verteld, want hoewel het er zeer exotisch uitzag, was geen der ridders ooit naar het rijk van Priester Jan geweest en kon dus niet vergelijken. Men vertelde echter dat de gelijkenis treffend was. Morgen zou het finaal dan echt richting het Graafschap gaan, met een lange treintocht naar de samenvloeiingsstad Koblenz, vooraleer richting de bisschopsstad Keulen te trekken.