Een verschroeiende keuze
Bij Eris! Zeus, de goede vader, had een teken gestuurd. Bij nacht en ontij liet hij zijn zoon Dionysos verschijnen als een lokale Griekse citerspeler die met welluidende stem het dorp wakker hield. Tussen het obligatoire gekweel over verlaten liefdes door gaf hij aan de verplicht luisterende ridders enkele subtiele hints over wat nu precies van hen verwacht werd. Uit zijn halfverzopen woorden konden ze opmaken dat ze alras moesten vertrekken naar “het gebroken eiland alwaar de Τιτανομαχία had plaatsgevonden”. Zelfs als Griekse goden je willen helpen doen ze dat nog altijd op zo’n manier dat je nog altijd niet goed weet wat te doen.
Gelukkig waren er ook slimme geesten in het leger aanwezig. Zo veel gebroken eilanden zijn er niet (al is niet duidelijk wat een gebroken eiland is) en al helemaal niet die bereikbaar zijn vanuit het Meigem van de Cycladen (versta als “zo weinig boten dat ze op één aankondigingsbord kunnen”). Jaja, naar Thera. Hoe klassiek (zeer inventief zijn ze op de Olympos ook niet – zelfs een slecht scriptwriter zou een betere plot kunnen bedenken). Maar, Griekse goden zouden geen Griekse goden zijn als ze niet nog wat obstakels op het pad hadden gelegd. Allereerst, de boot. Er zijn niet veel boten (cfr. supra) en eigenlijk de enige boot waar je met paard en kar op kan voer slechts in de namiddag af. Op het gevaar af enkele lichtgeraakte dames en heren licht te raken bleven ze nog even op Folegandros.
Folegandros is een mooi eiland, maar geen Atlantismateriaal. Maar toch, als ze niet zouden worden opgejaagd door de hellehonden van Hades en de zeemonsters van Poseidon, zouden ze liever daar blijven dan een onzekere toekomst tegemoet. Maar genoeg VVV-materiaal, verder met het verhaal. Drie vaaruren later zagen ze voor zich de indrukwekkende restanten van het eens machtige eiland Thera liggen. Waarlijk indrukwekkend en voor het eerst zagen sommigen een kleine mogelijkheid dat hier misschien Atlantis zou liggen. Al was dit eiland duidelijk opgeblazen door één of andere kortlontige figuur en niet bedolven onder een tsunami. Maar goed, niet alles uit de mythe kan kloppen! En Poseidon heeft ook wel iets met aardbevingen…
Edoch! Eris, godin van de twist, zou Eris niet zijn als ze voor het gelukkig einde dat dit verhaal zou kunnen kennen geen stokje zou steken. In plaats van de ridders toe te laten om alle mogelijke resten van Atlantis op het eiland te bekijken had zij in het hoofd van de snel beïnvloedbare Grieken de gedachte geplaatst om deze locaties af te sluiten (haha!) ennnn ze tegelijk open te doen (hahaha!) en te sluiten op maandag (moehahahahahahaha!). Dus, opnieuw een verschroeiende keuze. Oud-Thera of Akrotiri? Wat is Atlantis?
