Gemaskerd bal in Venetië

De Adriatische zee scheidde de residentie van de riddertjes in de Groene Baai onder Porec van hun volgende doel: het machtige Venetië. Dus gingen de riddertjes ’s morgens in alle vroegte op zoek naar een schipper die hen kon overvaren. Om de haven te bereiken werd een lokale koetsier – na even aandringen – bereid gevonden om hen mee te nemen. Hoewel alles in de haven voorts ook wat chaotisch verliep, konden de riddertjes helemaal niet klagen over hun schipper: ze kregen er gratis en voor niets een uitgebreide toelichting over Venetië bovenop.

Aan de macht en rijkdom van Venetië hoefden de riddertjes alvast niet te twijfelen. Al van ver zagen ze de klokkentorens van de vele kerken opdoemen. Dichterbij werd het unieke karakter van de stad pas echt duidelijk: de straten bestonden hier niet uit stoffige kasseien en andere rommel, maar de staten waren gewoonweg water! Wat een geweldig idee!

Maar varend doorheen het Grote Kanaal viel hen nog iets anders op: de leeuwen waren werkelijk overal. Boven poorten, op wapperende vlaggen, in beelden van steen of op muurschilderingen: overal, maar dan ook overal zagen zij de Venetiaanse leeuw brullen. Het was wel duidelijk: hier moesten ze zijn.

En het geluk lachte hen toe: midden op het grote (en vrij lege) Sint-Marcoplein zagen zij een oude bekende: Boudewijn van Vlaanderen, aangetrouwde achterkleinnonkel van één der ridderschaar. Boudewijn kwam hen lachend tegemoet en bedankte hen uitgebreid voor alle inspanningen die de riddertjes al hadden geleverd in de Heilige Kruistochten. Meteen kregen ze een prachtige uitnodiging – compleet met illustratie van een leeuw – in hun handen gestopt voor een groot banket in de grote zaal van het Dogepaleis in de aanwezigheid van zijn doorluchtige Doge van Venetië de volgende dag.

En zo kwam het dat de riddertjes zich daags nadien konden vergapen aan de grote zaal van het Dogepaleis met haar magnifieke schilderingen en bucolische weldadigheden tijdens een statig gemaskerd bal, een Venetiaanse specialiteit. Ook de Doge van Venetië bedankte de riddertjes uitgebreid voor al hun omzwervingen en de geleverde bijdragen aan de Heilige oorlogen. Het diner was verrukkelijk, de omkadering van de hoogste kwaliteit. Venetië had de harten van de riddertjes gestolen.